Pagina's

dinsdag 3 oktober 2017

3Ballons

Op 10 juni staan Martijn en ik vroeg op. Zelf heb ik niet heel goed geslapen. Toch wel weer nerveus voor de dag die komt. Met de 3Ballons op het programma gaan we vandaag meer dan 200 km fietsen en moeten we meer dan 4.500 hoogtemeters zien te overwinnen op de fiets. Na ons ontbijt en het nodige getwijfel over wat trekken we aan, wel /geen regenjas, armwarmers etc. pakken we onze fiets en vertrekken we naar Luxeuil les Bains voor de start. Vanuit de B&B fietst een van de andere gasten met ons op. Onderweg komen we meer fietsers tegen die richting de start fietsen. Bij de start heeft zich al een grote groep wielrenners verzameld. Vooraan de echte wedstrijdrijders die een goede start willen maken. Uit de speakers klinkt onophoudelijk de AC/DC klassieker "Highway to Hell", waarschijnlijk om de wielrenners er op te wijzen dat het allemaal niet zal meevallen.

Na het startschot vertrekken we in een langgerekt peloton. Het eerste deel is een lange aanloop naar de Ballon de Servance. Deze eerste beklimming kent een aantal lastige passages. Hierna volgt een lange afdaling met hobbelig asfalt. Goed opletten dus en de handen goed aan het stuur houden. Gelukkig is het wel lekker weer geworden na een frisse start. De zon schijnt en de temperatuur is goed. Na de afdaling volgt de splitsing tussen de granfondo en de midifondo. Martijn besluit vanwege een rugblessure toch de midifondo te gaan fietsen.

Ik vervolg mijn weg op de granfondo. Tot en met de Grand Ballon blijft het klimmen. Ik merk daarbij dat dit steeds zwaarder wordt. Onderweg merk ik dat ik steeds in eenzelfde groepje fietsers blijf hangen. Met een daarvan, een Belg in een retro Peugeot tenue, maak ik een paar keer een praatje. De beklimming van de Ballon d'Alsace wordt weer gevolgd door een lange afdaling. Uiteindelijk brengt die mij bij Plancher des Mines. Bij dit punt begon eerder op de dag de beklimming van de Ballon de Servance. Nu moet ik daar echter recht omhoog naar de top van La Planche des Belles Filles. Dit is een bijzonder zware beklimming met stijgingspercentages van over de 20%. In het laatste deel van de route heb ik echter dermate last gekregen van kramp dat ik van die beklimming afzie.

Ik bel met Martijn die wel boven is gekomen. Na zijn afdaling fietsen we weer terug naar onze accommodatie. In totaal heb ik er dan 248 km en meer dan 5.500 hoogtemeters op zitten. Een monsterrit.